- Bericht 67 – Vrijdag18 september
- Traject : Burgos – Fromista
- Afstand : 80 km
- Weer: subliem! Blauwe lucht, weinig wind, ruim 20 graden
- Parcours : met kleine hellinkjes over de Meseta; variaties tussen 800 en 900 meter
Het is verrassend hoe snel ik – Burgos achter me latend – weer ‘onder mezelf’ ben. Al snel beweeg ik me door de uitgestrektheid en de verlatenheid van de Castilliaanse hoogvlakte die Meseta heet. Wat een contrast tussen een bruisende en moderne stad als Burgos en het stille platteland. Het doet me denken aan landen als Turkije en Marokko, waar je ook ineens vanuit een soort niets in een levendige stad komt.
De vele akkers zijn ontdaan van het graan. Enorme ‘kathedralen van stro’ zijn het stille bewijs. Daarmee ervaar ik een duidelijk verschil met mijn tocht vorig jaar in mei en juni. Toen zag ik veel bloemen, opkomende gewassen en niet te vergeten de druk bezette ooievaarsnesten op de kerktorens, waar de paren op hun eieren of jonge ooievaars pasten.
De lucht is strak blauw en hoewel de dag wat fris begint (onder de 10 gr.) wordt de temperatuur al snel zeer aangenaam voor het fietsen. De wind kan hier -zo noteert mijn gids- een flinke tegenspeler zijn, maar vandaag is dat gelukkig niet het geval. Regelmatig zie ik lopers en mountainbikers, want de meeste fietsers volgen hetzelfde, royaal bewegwijzerde, pad als de wandelaars. Ik neem de ‘carreteras’. Onder de fietsers tref ik opvallend veel Italianen.
Verder ‘ontdek’ ik dat mijn fiets zich ook uitstekend leent voor multitasken, want behalve dat-ie mij verplaatst, kan hij ook uitstekend dienen als een mobiele droger. Dus op een zeker moment rij ik met een aantal klamme kledingstukken aan de uiteinden van het stuur over deze zeer rustige wegen. Na een half uurtje in de zon en de wind kurkdroog!
In Hontanas een mooie tussenstop in zo’n klein authentiek Spaans stadje, waar ook veel pelgrims pauzeren. Ik reserveer telefonisch een bed in de Albergue Municipal van Fromista. Uit het vele Spaans haal ik een ‘si’ en de vraag naar een ‘nombre’. En dat is voor mij voldoende. ‘Hasta luego’
Het is natuurlijk geen nieuws, maar als je pauzes doet of je bent in herbergen, dan valt ook direct weer de gigantische impact op van het gebruik van de mobiele telefoon en andere electronica, die ’s nachts meestal moet worden opgeladen. Van mijn lange stekkerdoos wordt door velen dankbaar gebruik gemaakt.
Onderlinge gesprekken verlopen vaak met de telefoon in de handen. Uit een gesprek dat ik enigszins volg maak ik op dat de betreffende persoon het wandelen combineert met grotendeels gewoon zijn normale werk voortzetten. Over multitasken gesproken.
Vlak voor Fromista passeer ik ook nog een prachtig sluizencomplex in het Canal de Castillo.
Om half vier ben ik binnen in de herberg van Fromista en wat blijkt: ik had het laatste bed geboekt.
En: het is ook nog een een benedenbed!
Foto: ook boeren bouwen kathedralen. Puur kubisme.
