25 – Dinsdag 10 juni – aanvullend
Hallo allemaal,
Ik ben mezelf, zoals dat in Vlaamse wielertermen heet, aan het ‘herpakken’. En dat lukt, net zoals de afloop, wonderbaarlijk goed. En wat ben ik hier in het hotel in Pamplona blij met de digitale hulpmiddelen! Vanochtend de hele ochtend bezig geweest met voor- en nawerk. Het heeft er alle schijn van dat ik de tocht ga voortzetten en dan vermoedelijk met een ingelast treingedeelte. Rolfessport gaat proberen om mij waarschijnlijk begin volgende week een vervangende fiets te bezorgen. In overleg met hem heb ik ook de reparatiepoging geannuleerd. Mijn fiets wordt dan mee teruggenomen naar Nederland (vermoedelijk via Soetens-Vessem), want Rolfes wil hem bekijken in de beschadigde toestand, om zo mogelijk de oorzaak te achterhalen.
Vat dit plan van mij niet op als stoere binkerigheid. Ik voel me al weer stukken beter en heb weer zin in een vervolg, weliswaar eerst met nog een klein weekje recupereren.
Ik blijf eerst nog een paar dagen in Pamplona, want wat een sfeervolle, echt Spaanse stad is dit!
Groot, veel monumenten, kleurrijke straten, volle terrassen en veel geflaneer, beetje à la Barcelona.
Ik heb er vanmiddag een paar uur rondgewandeld en wat inkopen gedaan, o.a. draagband om mijn bagage een stukje te kunnen dragen, want ik ga vermoedelijk vrijdag met de bus naar de stad waar mijn fiets is en waar ik even de pelgrimsherberg heb geroken: Sanggüesa.
Morgen zet ik mijn Pamplona-verkenningen voort en ga naar een arts voor inspectie van de wond.

Voor de volledigheid nog even over mijn maandagtraject:
Eerst vanuit Jaca een route-beschreven traject door bergachtig gebied. Typisch Mediterraan: veelal agrarisch improductief, veel bomen en struikachtige doornige begroeiing (maquis) en heel veel sporen van erosie. Daar heb je W.F.Hermans weer, zo dacht ik. Het prachtige, half in de rotsen gebouwde klooster heb ik al genoemd. De Pyreneeën zijn nog zichtbaar.
En: er was ook een wegrestaurant naar mij genoemd! Zie foto.
Omdat er veel hoog oprijzende rotswanden zijn, schijnen er ook gieren voor te komen. Niet gezien.
Ik spreek, Cola tankend bij een benzinestation, ook nog een Fransman die fietst met een racefiets met daarachter een éénwielige aanhanger. Een verrassend mooie combinatie en heel efficiënt qua inspanning, lijkt me.
Daarna kwam de omleiding en de al beschreven rest van deze zo bizar eindigende dag.