• Datum:        Zondag 29 mei 2016
• Traject:        Lochem-Afferden
• Afstand:       90 km
• Weer:            Bewolkt, zwakke NO-wind, beetje regen en kamertemperatuur
• Parcours:    Af en toe wat hellinkjes; Doetinchem, ’s Heerenberg, Emmerich,

  Kleve, Gennep.

De dag begint om half acht met dreigende weerberichten. Er wordt code oranje gemeld vanwege de kans op heftige onweersbuien, komend vanuit het Zuiden. Aan het einde van de dag zal blijken dat we er allebei geen last van hebben. ‘Allebei’, want na ons afscheid gaat Didi Noord- en ik Zuidwaarts. Didi is van plan om naar broer Henk in IJsselmuiden te fietsen en ik zet koers naar Limburg, waar ik via Booking.com een slaapadres heb geboekt.

Er zijn van die plaatsen in Nederland, die je vanuit een zekere onbekendheid aangenaam kunnen verrassen. Lochem is er zo eentje. Het is een sfeervolle kleine stad aan de Berkel met een historische kern, waar de terrassen gistermiddag propvol zaten. De omgeving bestaat uit een stuwwallenlandschap en dat levert enkele aantrekkelijke heuvels op, waaronder de Paasberg waar ons hotel op ligt. Het leven lijkt zich in Lochem een tandje trager en een slagje luxer te voltrekken. En dat terwijl de streek zijn naam niet meeheeft: de Achterhoek. Toch kan ik me voorstellen, dat heel wat gefortuneerde pensionado’s hier neerstrijken om hier rustig oud te worden. Want:

In Lochem, Ruurlo of in Vorden
kun je op sloffen 100 worden

Via Het Gelderse Hengelo fiets ik naar Doetinchem. Nu ben ik tegenwoordig wel een zekere terrassendichtheid gewend, maar zo gek als in het centrum van Doetinchem is het zelfs in Maastricht niet. En volgens de uitbater waar ik koffie drink hebben ze allemaal een boterham. Het ontbreekt op deze stemmige zondagochtend nog net aan oerend harde muziek. De ‘boeren’ zullen nog wel op één oor liggen. Dat geldt niet voor de vele wielerploegjes die hier onder luide commando’s van de ploegleider aan het koersen zijn.

Twee keer moet kort de regenjas aan. Bij Emmerich passeer ik via een fraaie brug de Rijn. Een rivier die ik nog uitgebreid opnieuw zal treffen. Kleve is een verrassend grote plaats met een bovenstad en een benedenstad. Na Kleve volgt een lineaalrechte weg door het Reichswald richting Gennep. Het zal me niet verbazen als het een oude Romeinse Heirweg is. Halverwege bezoek ik een groot oorlogskerkhof. Er liggen – op voormalig vijandelijk grondgebied – ruim 7400 militairen uit de Britse Gemenebest begraven dus o.m. Canadezen, Australiërs en Zuid-Afrikanen. Het levert het bekende indrukwekkende beeld van strakke lijnen met graven en smetteloze gazons op.

Via Gennep loop ik al ruim voor vieren binnen bij een vooraf geboekt B&B-adres tussen Afferden en Heukelom, genaamd ‘Angelbeeck’. Het is een soort boerderij/stalhouderij. De eigenaars tonen mij een mooi verbouwde bovenverdieping, waar enkele gastenverblijven zijn, gegroepeerd rond een gezellig ingerichte gemeenschappelijke woonkamer. Mijn slaapvertrek doet me even aan een Spaanse albergue herinneren, maar gelukkig ben ik er de enige slaper.

Na het installeren en het recupereren volgt natuurlijk nog het dineren. Tot mijn grote verrassing ligt er 500 meter verder aan de weg een restaurant met naam en faam: ‘De heeren van Heukelom’. Omdat ik niet heb gereserveerd kan ik er niet langer dan een uur een tafel krijgen. Genoeg voor een heerlijk hoofdgerecht, dat ik blus met Brandbier. Een toffe dag!

Op de foto’s mijn slaapvertrek en een bekende lekkernij uit Noord -Limburg