- Datum. Zondag 9 juni en 1e Pinksterdag
- Traject. Alleen een fietstochtje van 32 km vv naar een kennis in de stadsregio
- Weer. 18 graden, zon en wolken
Preek van de leek (een bekend fenomeen in veel PKN-kerken)
Heeft Denemarken ook grootheden voortgebracht? Een open deur, want: natuurlijk! We kennen allemaal Hans Christiaan Andersen, maar misschien kennen jullie ook de beroemde 19e eeuwse filosoof Søren Kierkegaard. Hij is voor velen tot op vandaag een bron van grote wijsheid en inspiratie. Kierkegaard was geen man van een dichtgetimmerde levensvisie, zoals bijvoorbeeld Hegel dat was, maar hij vond het belangrijk dat mensen in allerlei, soms onbegrijpelijk en absurde situaties hun eigen keuzes moeten maken. Veel gebeurtenissen die je meemaakt komen op het moment zelf vaak grillig en onbegrijpelijk op je over. Begrip en logica komen soms na enige tijd.
Een golfmaatje van me ondertekent zijn mails altijd met een een bekend citaat van Kierkegaard:
‘Het leven kan alleen achterwaarts begrepen worden,
maar het moet voorwaarts worden geleefd’
Altijd hachelijk natuurlijk om de betekenis van zo’n uitspraak te willen interpreteren. Maar Kierkegaard gunt de ontvanger veel interpretatievrijheid. Ik doe een poging voor mijn rekening:
In het hier en nu moet je je keuzes vaak maken. Kijk niet te veel achterom. In de bijbel is dat de vrouw van Lot fataal geworden. Mensen kunnen soms zwaar in het verleden blijven hangen en zo ‘achterwaarts’ leven. Je mag je gelukkig prijzen als je de veerkracht hebt om voorwaarts te leven. Onlangs las ik het boek ‘De Amerikaanse prinses’, waarin Allene Tew wordt beschreven als iemand die dat kon. Sommige mensen beschikken over uitzonderlijke veerkracht. Of ik het ook kan? Laat ik niet een te grote broek aantrekken. Maar het lijkt me een goed voornemen.
Terug naar het hier-en-nu
Nee, eerst nog even achterwaarts. Gisteren kreeg ik een soort van ingeving. Ik dacht, ik ben in een grote stad, misschien is er wel een interessant concert of zelfs iets van Arvo Pärt, de componist van wie wij momenteel de Berliner Messe instuderen. Dus ik naar het onvolprezen Internet: Google, zoekterm ‘concerts Arvo Pärt’ en oh wonder: zondagmorgen 1e Pinksterdag in de Trinitatiskerk te Kopenhagen een uitvoering van de Berliner Messe! Bestiering zouden sommigen zeggen.
Dus na een goede nachtrust en een ontbijtje in hostel-style lopend (!) naar de genoemde kerk, waar ik rond 10 uur binnenkom en bekende geluiden hoor van een oefenend klein koortje.
Ik zal hier niet uitwijden, want het is muziek die de meesten van jullie volkomen onbekend is.
In een kleine koorbezetting werd, gewoon als onderdeel van een Lutherse kerkdienst deze mis uitgevoerd met orgelbegeleiding. Na de dienst complimenteer ik de dirigent. Hij reageert ‘Deens’ verlegen en zelfs blozend! Als ik hem vertel dat wij dit werk instuderen met een groot koor, dan zie ik hem denken: ‘dat is nog veel moeilijker’. Laat ik dat nou ook al vermoed hebben…
Grappig is, dat als ik nog andere koorleden aanspreek, eentje reageert met ‘Maar waar komt u dan vandaan?’ Het blijkt een landgenoot uit Heemskerk. It’s a small world.
Na de dienst is er nog een leuk koffie-treffen. Al met al een leuke ervaring onder de Denen.
Na de dienst beklim ik via een spiraalvormig pad de ronde toren, die vastzit aan de Trinitatis.
De drie-eenheid is in dit geval een kerk, een toeristisch attractieve toren en een observatorium op het dak, vanwaar ik een mooi uitzicht heb op de stad. Ik zie zoveel moois dat ik besluit om mijn verblijf in Kopenhagen met een dag te verlengen.
Het voordeel van een centraal gelegen onderkomen is dat je tussentijds gemakkelijk even ’thuis’ kunt tussen-landen. Het leuke van mijn alternatieve onderkomen is dan bijvoorbeeld, dat ik in de keukenhoek (waar je zelf mag koken) een lekkere hap zie staan van iemand die kennelijk teveel heeft gemaakt. Er staat een half gevulde wokpan met een bijschrift: ‘Free! Take as much as you want’. So I did.
’s Middags fiets ik naar een dochter van een oud-collega die in de stadsregio Kopenhagen woont op een afstand van 16 km van het centrum. Ik word hartelijk ontvangen met koffie en gebak en we kletsen gezellig wat bij. Als Nederlandse heeft ze niet heel veel moeite gehad om zich aan het Deense leven aan te passen. Ik vind het interessant dat ze de Denen typeert als mensen die een broertje dood hebben aan gezagsverhoudingen. Ze zijn nogal anti-autoritair.
Na dit unieke treffen aanvaard ik de terugreis naar Kopenhagen. Het was met recht een mooie Pinksterdag!
