• Datum: maandag 28 augustus
• Traject: Harsewinkel – Rietberg – Paderborn
• Afstand: 75 km.
• Weer: opnieuw een 10

Om 9 uur verlaat ik hotel Amadis met de goede-reis-wensen van de van oorsprong Turkse eigenaar. Hij vertelt me vol trots dat hij het Aramees beheerst, de taal die Jezus sprak en bewijst dat met enkele zinnen. Ik houd me maar bij het Duits zoals mij dat geleerd is door Lalkens en Brouwer.

Omdat het maandag is – mijn vaste golfdag in Aalden – breng ik eerst een kort bezoekje aan de golfbaan van Marienfeld. Die ligt er, zoals meestal enigszins verstopt, bij als een plaatje. Verder, net als bij ons, een hoog gehalte aan grijskoppen. Het hoort een beetje bij mijn fietstochten dat ik een golfbal scoor. Ook hier lukt dat binnen de kortste keren. Op een voor de hand liggende plek vind ik er één. Rieks, ik zal hem voor je meenemen, want het is ‘jouw’ merk: Topflte. Alleen nog even poetsen.

Over het algemeen begroet ik de fietsers die ik tegenkom met ‘mojn’. De reacties lopen uiteen van niets tot blijde tegengroeten. Helemaal blij word ik van een hele rij enthousiaste toeschouwers in Wiedenbrück, die langs het parcours zijn gaan zitten omdat ze kennelijk weten dat Bosch vandaag voorbij komt. Van enthousiasme maak ik een korte stop aan ga op de foto met de plaatselijke ronde-miss. Hoezo alleen op reis…..(zie foto’s)

Van Telgte (gisteren) had ik wel eens gehoord, maar Duitsland heeft veel meer, vaak onbekende parels. Ik werd zeer aangenaam verrast door bijvoorbeeld Wiedenbrück en Rietberg. Stadjes met een prachtige kern met steegjes, fraaie vakwerkhuizen met op de gevels allerlei teksten die vaak een religieuze lading hebben. Tijdens mijn koffiepauze zie ik een mooi eigentijds tafereel: er passeert een klein jongetje in een mini-Audi. Zijn moeder loopt er drie meter achter en regelt met een afstandsbediening in de hand de  snelheid. Het kereltje hoeft alleen maar te sturen. Ze zijn er op tijd bij hier in Duitsland.

Regelmatig wordt ik onderweg aangesproken, omdat ik kennelijk opval met mijn ‘fietskameel’ van zo’n in totaal 36 kilo. Op een gegeven moment rijdt een zwaar hijgende Duitser mij achterop en begint me uitputtend te bevragen over mijn fiets(tocht). De meeste vragen weet ik te beantwoorden, maar met technische details scoor ik minder. Hij weet me te verleiden tot een stop om mij en fietsdetails te fotograferen. Tenslotte laat hij me gaan met een bewonderend ‘Sie haben een gutes Tempo’. Het is een bijna ongezond bijtanken van je ego.

Ik nader intussen het einde (of liever: het begin) van de Ems-Radweg, wat te zien is aan een steeds smaller wordende Eems. Bij Hövelhof, dat dichtbij de bron ligt, verlaat ik de route en koers aan op Paderborn. Kort voor Paderborn bezoek ik kort en oppervlakkig het schitterende kasteelcomplex  van Neuhaus om vervolgens ruimschoots op tijd aan te komen bij het via Booking.com gereserveerde hotel. Een mooie en wat kortere fietsdag.

Golfbaan Marienveld: 

Supporters langs het parcours: 

Hoezo alleen…:

De Eems wordt smaller: 

Kasteel Neuhaus bij Paderborn: