22 – Zondag 8 juni
Traject: van Oloron-St.Marie naar Jaca (Spanje)
Via: De N134 en de N330; o.a. Urdos en Canfranc
Afstand: 86 km. (min 30 ….)
Weer: Als de vorige drie dagen, dus weer een 10.
Muziek: Op een mooie Pinksterdag (Leen Jongewaard) en de Hohe Messe van Bach

Slecht geslapen vannacht. Geïmponeerd door de bergen? Misschien. Maar in elk geval ook veel herrie en nogal warm.. Het is in de pelgrimsherbergen opvallend, hoe de dikte van de planken die mensen voor hun hoofd hebben kan verschillen. Voor sommigen is het niet dikker dan bordkarton. Als nachtdieren sluipen ze rond, ze rommelen wat met kleine lampjes en zijn anderen niet tot last. Maar ze zijn er ook met spoorbielzen. Zo slaap ik vannacht – we liggen met z’n vieren – naast een herrie makende Duitser. Hij is brak van het wandelen, heeft veel blaren en kennelijk moet iedereen dat weten: zuchten, kreunen, mompelen, licht aan, licht uit. Zijn bed is voor hem te kort, dus op een zeker moment bromt hij wat (niet uit Wortschatz), pakt het matras op en gaat op de gang liggen slapen, waarbij hij het toilet blokkeert voor twee kamers, dus 7 andere personen. Van die dingen.
Ik schat mijn dikte op mooi dun triplex, maar ja, een slager die zijn eigen vlees keurt…..
Intussen geeft zo’n herberg je wel mooi de vrijheid om op elk tijdstip te vertrekken. Ik doe dat vandaag dan ook voor dag en dauw. Om half zes sta ik op en een uur later ben ik vertrokken.
Heb ik ook Pinkstermuziek? Ja! Leen Jongewaard zingt “op een mooie Pinksterdag”, samen in de zon enz. Maar ook: ” Vader is er enkel voor de centen en de rest is flauwekul”. Nee dit wordt me te gek. En met een blik op de hoge bergen oefen ik vervolgens toch maar weer de Hohe Messe. ‘k Heb op de mail zo veel huiswerk voorbij zien komen dat ik wel moet.

Maar nu iets geheel anders. Ik moet jullie in alle eerlijkheid een bekentenis doen. Ik heb een kleine zonde begaan, maar ……heb daar in het geheel geen spijt van. Laat ik het dan ook maar omkeren:
Ik heb me vandaag enorm getrakteerd. Ik heb me namelijk een uurtje of vijf afbeulen bespaard door een klein stukje met de (fiets)bus te reizen. Om het te snappen moeten jullie eerst even naar de foto kijken. Het routeprofiel voor vandaag. Moet ik het nog verdedigen of is het me al vergeven ?
Ik fiets vanuit Oloron nog wel de aanloop tot Bedous, maar die kilometers bevestigen al mijn voornemen om een stukje bus te doen. Al veel eerder deze reis hadden twee Duitsers mij op deze optie geattendeerd. Ik heb dit dilemma dus eerst maar voor mij gehouden.
In Bedous bij de bushalte tref ik ook weer mijn Vlaamse vrienden (echtpaar) die hetzelfde hebben bedacht. Bij het arriveren van de bus kijkt de chauffeur bedenkelijk en spreekt veel Franse zinnen uit.
Het blijkt dat hij verderop van een grote bus moet overschakelen op een bestelbusje en het is de vraag of daar wel drie fietsen in kunnen. Uiteindelijk lukt het allemaal en met verheerlijkte gezichten zitten we opgepropt met passagiers, fietsen en bagage en worden we vlot over de Col de Somport gezet. Wat de moeilijkste dag leek te gaan worden, wordt de gemakkelijkste. Want na uitstappen in Canfranc is het naar Jaca bijna helemaal licht bergafwaarts. Het wordt een echte feestdag! Geen biecht in Santiago (tenminste niet hierover).

Jaca is de eerste echt Spaanse stad op mijn route. Heel veel mensen flaneren op straat en wat wordt hier gegeten! Volle terrassen en goed gevulde restaurants. Maar het is natuurlijk ook Pinksteren.
Ik fiets naar de pelgrimsherberg, maar daar kan ik pas om 15.00 uur terecht en het is nog maar 13.30. Dus eerst maar een salade gegeten.
Later naar de herberg voor inschrijven etc. De Vlamingen zijn er ook weer plus een Nederlander die de pas wel heeft gedaan, maar drie uren heeft gelopen. Hij wist niet van een fietsbus.
Verder nog wat gewassen, opgeruimd en andere intussen gebruikelijk dingen gedaan.
Mijn Spaans? Toeristenspaans op basis van een halve Teleac-cursus:
Por favor.

Foto: routeprofiel