• Datum: zaterdag 2 september
• Traject: Lichtenfels – Bayreuth – Bad Berneck im Fichtelgeberge
• Afstand: 85 km.
• Weer: bewolkt en zon, droog, kamertemperatuur, een 8-plus

Als ik de gordijnen open lijkt het alsof er vannacht matglas in mijn raam is geplaatst: Er hangt een onwerkelijk dichte mist. Meestal is dat trouwens een goed voorteken voor de rest van de dag, hetgeen ook inderdaad zal blijken.

Via de ochtendkrant verneem ik dat zich in de buurt op de snelweg een zwaar ongeval heeft voorgedaan tussen twee vrachtwagens, met een enorme chaos als gevolg. De verslaggever haalt nogal zwaar uit naar het rijgedrag van vrachtwagenchauffeurs. Als ze niet vermoeid zijn, zijn ze tijdens het rijden bezig met de navigatie, de mobiele telefoon, het koffie-apparaat of het inschenken van het resultaat daarvan. Anders gezegd, multitasking onder het rijden. Rijgedrag waar volgens mij ook gewone automobilisten en fietsers zich aan bezondigen. Maar laat ik jullie gerust stellen: voor de koffie ga ik van de fiets. Vandaag bij Mac Donald’s omdat ik daar even WiFi kan gebruiken.

Vanaf Lichtenfels heb ik een nieuwe rivier die richtingbepalend is: de Main. Onderweg passeer ik een mooie picknickplaats met informatieborden op de plek waar de Rode en de Witte Main bij elkaar komen. En omdat de Main uitmondt in de Rijn rijmel ik:

de waterdeeltjes
die ik hier zie stromen
zijn erop uit
om in Hoek van Holland aan te komen
het enige waarnaar ze moeten streven
is
de verdamping overleven

Versimpeling en dichterlijke vrijheid natuurlijk, want de kans is uiteraard ook aanwezig dat je als waterdruppel wordt binnengezogen door een kwalijk industrieel bedrijf of – en die kans is groot – je neemt na Lobith de verkeerde afslag en komt niet in Hoek van Holland, maar in IJsselmuiden uit!

Ja, zo slaat ook de meligheid wat toe. Maar er zijn meer van die dingen die zich tijdens mijn fietstochten herhalen. Ik zal er nu niet verder op ingaan en verwijs naar verslagen Rome of Santiago. Mooi bruggetje, want over Santiago gesproken: pal naast mijn pension van afgelopen nacht ontdekte ik een kleine St.Jacobskerk met op de gevel het bekende blauw/gele merkteken van de pelgrimsroute. Ook gegevens waar je een stempel zou kunnen halen. Voor mij een leuke herinnering (zie foto’s)

Een bijzonder moment beleef ik op een bostraject, waar ik – al fietsend -plotseling oog in oog  sta met een elegant en groot hert. Dat allemaal heel kort,  want nadat ze me heeft ingeschat verdwijnt ze snel het bos in. Kennelijk zie ik er afschrikwekkend en gevaarlijk uit.

Vandaag fiets ik door een Frankisch deel van Beieren en ik waag me weer aan een stelling: Franken zijn hartelijker en vriendelijker dan Saksen. In het begin van mijn tocht kwam het begroeten van medefietsers altijd van mijn kant. Na mijn ‘mojn’ kwam er soms wel, maar ook vaak niet iets terug. Hier in het Frankenland gaan we ongeveer gelijk op. Geregeld krijg ik geheel spontaan een ‘grüss Gott’ toegewenst als begroeting. En daar heb ik niet direct van terug.

Het landschap is vandaag licht geaccidenteerd.  Ik maak een omweg voor de ‘koninklijke’ stad Bayreuth die beroemd is om de jaarlijkse Festspiele. De naam van Wagner is nauw met de stad verbonden en dat weet je het wel: jaarlijks grote opera-uitvoeringen. Ik maak een kleine fietstour langs de highlights en eet een stevige middaghap bij een Aziatisch restaurantje.

Het laatste trajectje van de dag voert naar Bad Berneck im Fischtelgebirge. Dat zal morgen dus wat meer klimwerk betekenen. Eerst maar even recupereren in pension Hofer.

Pelgrimskerk Lichtenfels: 

Pelgrimskerk: 

De Main: 

Met de fiets meer: 

Festspielhaus Bayreuth: 

Fichtelgebirge: