- Datum: vrijdag 1 september
- Traject: Themar – Coburg – Lichtenfels
- Afstand: 82 km.
- Weer: bewolkt, droog, 20 graden, een 8
Bij mijn avondwandeling door het erg stille Themar kom ik ‘Stolpersteine’ tegen, of op z’n Nederlands ‘struikelstenen’. Kleine vierkante bronzen plaquettes die in het plaveisel zijn aangebracht. Ze vermelden namen van Joden die in de oorlog zijn afgevoerd en in de meeste gevallen zijn omgebracht. Stolpersteine liggen altijd pal voor het voormalige woonhuis van de betreffende personen. Ook in de gemeente Emmen vind je op een aantal plekken deze gedenkstenen. Mijn collega Klaas heeft dat destijds geïnitieerd en de bedenker van dit project – de Duitser Günther Demnich heeft ze persoonlijk ingemetseld (bijv. Wilhelminastraat).
Na een ‘sympathiek’ ontbijt laat ik Themar achter me. Ik maak een kort fotostopje bij een toeristisch nogal opmerkelijke hotspot: het kloostercomplex van Vessra. In Hildburghausen leg ik aan bij een fastfoodrestaurant van Subway, want daar hebben ze vrije WiFi. Ik maak mijn berichten op de iPad, maar dat is er eentje zonder 3G. En, zoals al opgemerkt, in Themar had ik geen WiFi. Dus in samenwerking met Carla (die de foto’s plaatst) heb ik de site weer kunnen actualiseren (bericht 6).
Na Hildburghausen volgt een heuvelig parcours, want ik verlaat het dal van de Werra. Bij Bad Rodach passeer ik weer de voormalige Oostgrens. Het is de grens tussen Thüringen en Beieren en de plek is gemarkeerd met informatieborden. Beieren is de meest welvarende Duitse deelstaat en je kunt het verschil ook meteen weer aan de bebouwing zien. De welvaart straalt ook sterk af van de winkels en gebouwen die ik aantref in het sfeervolle Coburg. De sfeer is er ook prompt Beiers: op de Markt staan allemaal rijen met tafels, waar bierdrinkers in stemming worden gehouden met een blaasorkest, dat op een podium muziek maakt. Ik dacht altijd dat ze dat pas in oktober deden, maar misschien zijn ze bang voor de concurrentie met München en doen ze het nu al vast. Ik wacht nog even met een pot bier. Eerst aankomen.
Het weer is bewolkt, maar droog. En met ruim 20 graden fietst het aangenaam. Ketting- en derailleurgeluiden bestrijd ik af en toe met druppels wax.
Af en toe kom ik een ‘Talbrücke’ tegen. Wat zijn dat van onderaf gezien imposante bouwwerken. De pilaren zijn soms kolossen waar de Martinitoren zo naast kan staan. Zo passeer ik ook ergens in de buurt van Lichtenfels een dergelijke brug waar de ICE overheen kan snellen.
Daar, in Lichtenfels doe ik de Tourist Info aan, die voor mij een bed regelen bij een Gasthof-Pension.
En daar sluit ik nu de laatste regels van dit bericht af. Tot morgen.
Talbrücke: 
Vrij kamperen: 
Zonne-akkers: 
Infobord: 
Onderweg: 
Coburg: 