- Datum Woensdag 5 juni
- Traject. Flensburg – Kolding
- Afstand. 105 km
- Weer. Overwegend zonnig, 24 graden, een 9
De grens met Denemarken ligt vlak boven Flensburg. Die passeer ik niet onopgemerkt maar wel moeiteloos. Denemarken is wel een Schengenland, maar heeft niet de Euro. Dus meteen over de grens tap ik 1000 Kronen, dat is ongeveer 134 Euro. Dan weer noordwaarts. In Sleeswijk- Holstein en Jutland volgt mijn fietsroute min of meer een zeer oude handelsroute, die in Duitsland de Ochsenweg heet en in Denemarken de Haervejen. Die handelsroute liep over de waterscheiding, dus over de hoogste delen. En dat is goed te merken, want hoewel de hoogtes niet boven de 150 meter komen is het toch de hele dag ‘up and down’. Verrassend veel reliëf dus, maar daardoor mooier dan het vlakke land waar ik deze tocht mee aanving.
Denemarken is iets groter dan Nederland en heeft bijna 6 miljoen inwoners. Dus ze hebben mooi de ruimte. Ik ga niet beweren dat dat meteen hun volksaard verklaart, maar Denen hebben het imago van rustige, beetje ingetogen en bescheiden mensen (behalve met handbal). Het is een welvarend en goed verzorgd land. Bekend zijn o.m. de goede kinderopvang en de faciliteiten voor ouderschapsverlof. Het hogere prijspeil beleef ik al snel, want een grote bier kost me bijna 7 Euro.
Bekende Deense exportproducten zijn o.m. windmolens, Lego en designmeubels. Ga maar eens kijken in Nieuw-Weerdinge en vergeet de creditcard niet mee te nemen. Wel vaak heel mooi spul.
Zoals gezegd volg ik de Haervejen. Die heeft in Denemarken een monumentale en dus beschermde status. In hun streven naar authenticiteit hebben de Denen bedacht, dat sommige delen daarom niet geasfalteerd mochten worden. Dat heeft tot gevolg dat er voor mij een lang en vervelend stuk gravelparcours in zit, waar de losse steenslag me dwingt tot heel zorgvuldig sturen.
Bovendien doemt op dit soort trajecten de gedachte aan lekke banden op…
Zodra ik de kans krijg vervolg ik via een min of meer parallelle verharde weg.
Ik heb besloten om op Kolding aan te koersen en dat brengt me vandaag voor een groot deel van de beschreven Jutlandroute af. Ik bepaal mijn vervolg aan de hand van Google maps en dan merk je meteen, ook al kies je voor ‘fiets’, dat je veel over fietspaden wordt geleid die naast doorgaande en dus drukke wegen liggen. Het schiet wel op, maar het is aanzienlijk minder mooi dan de in het boekje uitgetekende landelijke route.
Om 6 uur neem ik intrek in een bij een sportcomplex gelegen hotel met de fantasierijke naam ‘Sportel’. Die naam komt me bekend voor, maar dat is voor ingewijden.
