- Datum: dinsdag 12 september
- Traject: treinreis Dresden – Hannover- Rheine – Meppen
Het orgelconcert gisteravond in de imposante Hofkirche had een aardige overeenkomst met mijn fietstocht. Als een soort regendouche tuimelden de klanken over elkaar heen, waardoor het af en toe op een brei leek. De ongetwijfeld virtuoze organist leek drie handen nodig te hebben om Bach, Vivaldi en Mendelssohn tot hun recht te laten komen. Een overvloed aan noten.
En die overvloed kenmerkt ook mijn fietstocht. Als ik terugblik, zittend in een comfortabele stoel van de IC naar Hannover, Rheine en Meppen, dan vervloeien alle indrukken ook een beetje tot een brei. Een brei van stadjes, overnachtingsadressen, prachtige vergezichten, rivieren, terrassen, gesprekjes en ontmoetingen. Bij het antwoord op de vraag ‘hoe was het’, moet ik (nog steeds) aan de inmiddels overleden Piet Keizer denken, die op die vraag na een Europa-cupwedstrijd antwoordde met: ‘vraag me maar wat’.
Grappig is dan, dat in mijn herinnering eerst wat kleine voorvallen opduiken, zoals de ontmoeting van het excentrieke Britse expaar, de blij verraste scholiere uit Roudnice of de musjes die met mij mee-aten in Dresden. Pas in tweede instantie komen de ‘plaatjes’ voorbij, zoals de prachtige colonnade in Marianske Lazne, het zicht op Praag vanaf de Burcht of een panoramische blik op Dresden.Maar ook de vele momenten van verstilde rust, fietsend door landelijk gebied of langs één van de rivieren blijven me bij. Je kunt dan mooi je gedachten de vrije loop laten…..
18 dagen onderweg geweest, dus laat ik proberen om – net als in voorafgaande reisverslagen – het aantal dagen gebruiken als kapstok voor 18 indrukken, waarbij overeenkomsten met de tochten naar Rome en Santiago natuurlijk onvermijdelijk zijn.
1. Allereerst ben ik blij en dankbaar dat de reis zonder ongelukken, fietspech of een lekke band is verlopen. Want er zijn momenten en plekken waarbij je denkt: je zult hier maar ………
2. Het weer was uit de kunst! Ik had het niet beter kunnen bestellen. Overall: een vette 9.
3. De gebruikte routes (Emsland, naar Praag en Elbe-Radweg) waren prachtig, al heb ik ze met nogal wat creativiteit gefietst.
4. Mijn Santos heeft z’n naam weer bewezen: met recht een ‘Travelmaster’.
5. Het plaveisel liet nog wel eens wat te wensen over. Vooral asfalt met lapwerk en ruim gelegde kasseien veroorzaakten veel gestuiter. Minpuntje, moet kunnen.
6. Opnieuw heb ik ervaren – het zou mijn ‘Beruf’ kunnen zijn – hoe gemakkelijk mij zo’n fietstocht afgaat. De reden voor een pauze-dag was geen vermoeidheid, maar een mooie stad.
7. De leukste ontmoeting was die met de gymnasiumleerlinge in Roudnice.
8. Het mooiste plaatje dat blijft hangen is de majestueuze colonnade in Marianske Lazne.
9. De muziek heeft me weer mooi over de dooie punten en heuveltjes geholpen.
10. Ook al deden ‘mijn’ Britten het zonder, ik heb weer onvoorstelbaar veel gemak gehad van. de digitale middelen.
11. De grootste schrik overkwam mij, toen ik tot de ontdekking kwam dat ik een voedingskabeltje kwijt was. De reddende engel dook op in Hann. Münden (ook mooi trouwens!).
12. Ook al voelde ik me soms een beetje een voyeur, ik vond het leuk om de sporen van het communistisch verleden vast te leggen, zowel in Tsjechië als in Thüringen en Sachsen.
13. Botel Racek in Praag heb ik als mijn beste overnachtingskeuze ervaren.
14. En wat heb ik een boel lekkere happen gehad! De ‘Grosze Dönerteller mit Pommes und Salat’ in Dresden was geen culinair hoogstandje, maar wel een lekkere en voedzame hap (+Beck!).
15. Spannend moment: doet iemand de voordeur wel open in Cheb? fffffff wachten, Ja!
16. Opnieuw blijkt dat ik voor een traject van 100 kilometer een werkdag van 8 uren nodig heb.
17.Het reizen per trein ‘mit Fahrradmitname’ is in Duitsland laagdrempelig en goed geregeld.
18. Ik kan iedereen, zeker ook e-Bikers, een tocht als deze aanraden.
Tschüs
